Liam Young

Nazywany przez BBC „człowiekiem projektującym naszą przyszłość”, Liam Young to urodzony w Australii reżyser filmowy, który przesuwa granice pomiędzy filmem, fikcją, designem i opowiadaniem historii. Znany jest ze swojego futurystycznego sposobu myślenia, tworząc projekty, które wymykają się tradycyjnym definicjom architektury.

W swoich pracach Liam stara się pokazać światu różne możliwe wizje przyszłości, które uruchamiane są przez nowe technologie. Wykorzystuje połączenie krótkich filmów, wizualizacji i efektów, aby ożywić swoje pomysły.

„Przyszłość nie jest czymś, co przypływa do nas jak woda.”

Chociaż dziś jest uznanym reżyserem filmowym, nominowanym do nagrody BAFTA, to swoją zawodową podróż rozpoczął jako architekt.

Od architekta do... architekta spekulatywnego i reżysera

Liam studiował architekturę w Australii, a następnie przeniósł się do Londynu, aby pracować dla, jak to sam określa „awangardy zawodu”. Był jednak sfrustrowany zbyt wolnym tempem rozwoju architektury.

„Byłem coraz bardziej sfrustrowany niezwykle powolnym tempem rozwoju architektury”.

„Budynek to bardzo drogi projekt”, podkreśla, omawiając, w jaki sposób architektura powiązana jest niemal w całości z kapitałem. Poczucie niespełnienia Liama w jego pracy polegającej na projektowaniu drogich trofeów dla bogatych i sławnych inwestorów doprowadziło go do szukania innych dróg rozwoju.

To dlatego zaczął interesować się pojawiającymi się co jakiś czas nowymi technologiami, które kształtują dzisiejsze miasta, badając, w jaki sposób redefiniują one sposób, w jaki żyjemy, działamy i tworzymy społeczności. Systemy te nie są jednak domeną tradycyjnego architekta, zaczął więc rozszerzać swoją działalność o zagadnienia związane z futurologią i filmem.

„Projektowanie przestrzeni publicznych, ulic, placów, dużej, stałej infrastruktury definiowało kiedyś nasze postrzeganie miast, teraz nasze życie jest kształtowane przez technologię”.

„Dzisiejsze miasta lepiej opisywać jako platformy medialne”, mówi, ponieważ wiele naszych publicznych doświadczeń przeniosło się z przestrzeni fizycznych do Internetu. Są to głębokie zmiany, a w swoich filmach i wyimaginowanych światach prototypuje niektóre z tych kulturowych konsekwencji związanych z rozwojem technologii.

[Seoul City Machine, 2020, projekt i reżyseria: Liam Young, współreżyser Alexey Marfin]

Równoważenie pracy i pasji

„Chciałem pracować w sposób, który nadąża za tym, jak technologia zmienia nasze życie” - wyjaśnia Liam. To właśnie dzięki temu procesowi spekulacji i budowania świata połączył światy fikcji, architektury, projektowania i opowiadania historii.

„Nieuchronnie oznaczało to przejście od bycia architektem, który projektuje fizyczne budynki, do bycia gawędziarzem, który wykorzystuje film i rozwój wyimaginowanych światów do badania implikacji nowoczesnych technologii w globalnej skali”.

Dla początkujących artystów, którzy chcą zarabiać na życie, a jednocześnie podążać za swoją pasją, rada Liama jest prosta: „Dokooptuj modele biznesowe z innych powiązanych branż”. Wyjaśnia swój punkt widzenia, mówiąc artystom, aby zadali sobie pytanie: „Jaki rodzaj pracy chcę wykonywać? Jaka branża jest najbardziej zbliżona do tego rodzaju pracy?”.

Po uzyskaniu tych odpowiedzi, uważa Liam, znacznie łatwiej będzie znaleźć równowagę pomiędzy przyzwoitą wypłatą a ideą, którą chcesz przekazać jako artysta lub twórca. Wyjaśnia to na własnym przykładzie: „Chcieliśmy opowiedzieć historie o miastach przyszłości, więc zaczęliśmy infiltrować hollywoodzką machinę, aby zaangażować szerszą publiczność w naszą pracę i osadzić krytyczne idee w mediach kultury popularnej”.

[Emisariusz, 2023, projekt i reżyseria: Liam Young, Matte Painter: James Roha]

Elastyczność zapewniana przez moc nowoczesnego sprzętu

Liam pamięta, że kiedyś artyści musieli wybrać dziedzinę sztuki i się jej trzymać. Przepływy pracy w przemyśle filmowym (efekty wizualne i grafika komputerowa) i w branży gier były w przeszłości tak różne, że artyści nie mieli innego wyboru, jak tylko trzymać się jednej obranej na początku ścieżki twórczej.

„Ale dziś jest inaczej”, wspomina Liam, „wraz ze wzrostem mocy obliczeniowej procesorów graficznych i renderingiem w czasie rzeczywistym, branża gier wideo i branża filmowa (efekty wizualne) zaczynają się do siebie zbliżać do tego stopnia, że w rzeczywistości używają identycznego oprogramowania”. Nie tylko pozwala to artystom poruszać się pomiędzy tymi branżami, ale także wymieniać się świeżymi perspektywami i pomysłami.

„Obecnie artyści przemieszczają się pomiędzy przemysłem gamingowym i filmowym, ponieważ w obu branżach tworzą wirtualne środowiska w czasie rzeczywistym”.

Liam powiedział nam, że niegdyś tradycyjny proces filmowania aktorów przed zielonym ekranem i tworzenia w postprocesingu wygenerowanych komputerowo światów znacznie się zmienił. Teraz aktorzy występują przed wirtualną, produkcyjną ścianą LED, która jest żywym środowiskiem, w którym aktorzy mogą naprawdę zamieszkać i którego mogą doświadczyć.

Zapytany o swój sposób pracy, Liam odpowiada: „Zaczynamy od materiałów filmowych z prawdziwego świata i prawdziwych aktorów. Następnie przekształcamy je i rozszerzamy o elementy grafiki komputerowej wygenerowane w silniku Unreal Engine”.

Modelowanie odbywa się w programie Autodesk Maya, a artyści tworzą tzw. matowe obrazy (ang. Matte Paintings) i cyfrowe tła 2D w programie Adobe Photoshop. „Ostatecznie zasoby te łączą się ze środowiskami 3D w silniku Unreal” - wyjaśnia Liam. W końcowej fazie wizualizacje są jeszcze bardziej dopracowane pod względem stylistycznym dzięki kompozycji w Nuke.

Szybkie prototypowanie: Przekształcanie tradycyjnych, filmowych przepływów pracy

Wykorzystanie mocy nowoczesnego sprzętu do urzeczywistnienia futurystycznej wizji Liama wydaje się w pewnym sensie niemal poetyckie. Chociaż większość studiów filmowych zleca ostateczny rendering profesjonalnym farmom renderującym, „co kosztuje fortunę”. Liam przypomina nam, że mocniejszy sprzęt pozwala również na szybszy przepływ pracy, dzięki czemu możemy nadal testować pomysły i eksperymentować w studiu.

„Ale teraz, dzięki silnikom gier najnowszej generacji, a także dzięki nowoczesnym procesorom graficznym, można przetwarzać oświetlenie, cienie i odbicia w czasie rzeczywistym w sposób niemal fotorealistyczny, co jest ogromnym przełomem”.

Szybkie prototypowanie ma kluczowe znaczenie dla procesów takich jak ten prowadzony przez Liama, w których zespół chce nieustannie modyfikować i ulepszać scenę tak, aby była jak najbardziej fotorealistyczna. Szybszy, nowoczesny procesor graficzny pomaga w niemal natychmiastowym wyświetlaniu prototypowych obrazów na ekranie. „Miło jest nie naciskać przycisku renderowania i czekać 9 godzin, by zobaczyć, jak wygląda ujęcie” - uśmiecha się Liam.

„Dzięki renderowaniu na GPU można stale modyfikować scenę. Staramy się, by nasze wyimaginowane światy były jak najbardziej wiarygodne”.

Możliwość szybkiego porównania efektów z rzeczywistym materiałem źródłowym znacznie przyspiesza przepływy pracy bazujący na prototypowaniu, dając nam tym samym znaczące korzyści. Liam ma nadzieję, że renderowanie na GPU będzie częściej realizowane lokalnie, dzięki czemu zespół kreatywny będzie mógł sprawdzać klatka po klatce wszelkie rozbieżności. „Pamiętam”, mówi Liam, „że w przeszłości po prostu renderowaliśmy kilka klatek testowych i wysyłaliśmy je, mając nadzieję, że będą dobre”.

[The Planet City, 2021, projekt i reżyseria: Liam Young, kierownik efektów wizualnych Alexey Marfin]

Przepływ pracy Liama w dużym stopniu wykorzystuje rendering na GPU, w którym to karta graficzna wykonuje wszystkie obliczenia związane ze sceną wykorzystującą grafikę komputerową. „Używamy też materiałów proceduralnych i innych tego typu rzeczy, które są bardzo intensywnie wykorzystywane przez GPU, co ma kluczowe znaczenie dla naszej pracy”, mówi.

Spekulatywna wizja przyszłości

Liam opowiada o jednym ze swoich projektów - Planet City - opisując skalę wymaganej kreacji. Dla kontekstu, Planet City rozgrywa się w wyimaginowanym mieście, w którym mieszka 10 miliardów ludzi, ludzi, którzy zrezygnowali ze świata po to, aby przywrócić ten świat dzikiej przyrodzie. „To działający cyfrowy model całego miasta dla 10 miliardów ludzi”, podkreśla Liam, „to mnóstwo wielokątów i obiektów cyfrowych do przetworzenia!”.

„Sprzęt MSI pozwala nam dosłownie zagościć w tych światach w sposób, w jaki nigdy wcześniej nie mogliśmy tego zrobić”.

Dla kogoś takiego jak Liam posiadanie takiej mocy obliczeniowej jest przełomowe. Przy ogromnej skali szczegółowych światów, które tworzy, ważne jest, aby uzyskać szybszy i niemal ostateczny wygląd swoich dzieł. Nowy sprzęt pozwala na fotorealistyczne szybkie prototypowanie, które pozwala Liamowi spędzać więcej czasu na tworzeniu, a mniej na oczekiwaniu na zakończenie renderowania lub odświeżenie ekranu.

Liamowi przydałoby się również więcej mocy obliczeniowej w jednym z jego najnowszych projektów - The Great Endeavour. Film wizualizuje to, co wkrótce stanie się największym projektem budowlanym na świecie, obejmującym stworzenie planetarnej sieci maszyn do usuwania dwutlenku węgla z powietrza i bezpiecznym przechowywaniu CO2 w skałach pod dnem oceanów. Aby zapobiec klimatycznemu kryzysowi, nie możemy już polegać wyłącznie na ograniczaniu emisji gazów cieplarnianych.

[The Great Endeavour, 2023, projekt i reżyseria: Liam Young, kierownik efektów wizualnych Alexey Marfin]

Krótkometrażowy film Liama, The Great Endeavour, został stworzony we współpracy z naukowcami i technologami, aby pokazać potencjalny projekt, rozwój i dramaturgię związaną z budową takiego infrastrukturalnego molocha.

„Krajobrazy przyszłości to ukryte w mroku, nieznane terytoria, a każda mała fikcja, każdy scenariusz fabularny, jest jak promień światła, który oświetla skrawek przestrzeni przed nami” - mówi Liam. Naprawdę wierzy, że im więcej takich historii możemy opowiedzieć, tym więcej z naszego przyszłego świata możemy przewidzieć.

Liam ma nadzieję, że to światło będzie wystarczająco jasne, aby pomóc nam poruszać się po nieznanym terenie i dotrzeć do przyszłości, w której możemy żyć i z którą możemy żyć.